توترررررررررررررررررر

من كام سنه كده وأنا صغيره،مش صغيره أوى يعنى (:كنت نايمه فى هدوء وسلام،وفجأة سمعت صوت دبة رجليها فى البلكونه وقفزاتها السريعه المريعه ،قمت من على السرير وأنا نايمه، تقريبا كده افتكرت نفسى بحلم خير اللهم اجعله خير إنى فى بيت أشباح أو فى زار (:،مسكت البطانيه وفضلت أصرخ وألف فى دايره وأنا نايمه تماما ومغمضه عينيا، وياحرام أختى الصغيره من حزن حظها كانت نايمه جنبى فى اليوم ده صحيت وفضلت تلف ورايا بس من غير البطانيه،بابا صحى على صوتى وجى بسرعه يلحقنى قبل ما أفتكر البطانيه بساط سحرى وأنزل بيها من الدور الخامس!،وبعدين صحانى وفضل يهدينى وفتح البلكونه وعرف مين المجرمه اللى رعبتنى وعملت فيا كل ده طلعت قطة مزعجة ملهاش بيت ولا عيله ولا قلب علشان تعمل كل ده فى واحده بتخاف من خيالها ومن بذر الليمون:(،اتخضيت من خيالى مرة لما النور قطع ومسكت شمعه شفت حد واقف على جنب صرخت وبعدين لقيته بيعمل نفس حركاتى فاكتشفت إنه أنا،وبذر الليمون ده حكايته غريبه شويتين ،وأنا أصغر من كده كمان شويه ،كنت طفله شقيه جدا ودايما أبهدل البيت لماما وهى تتعب وتنظف ،خصوصا بذر الليمون عمرى عمرى ما رميته فى سلة دايما كان ع الأرض ،قالت لى عارفه لو عملتى تانى كده إيه اللى ممكن يحصل لك ؟قلت لها بسرعه وبفضول الأطفال إيه ؟إيه؟ قالت لى هيجرى وراكى بالليل ويشكك زى الدبوس ويقول لك بترمينى ليه؟،بجد صدقتها وفعلا خفت منه ،وبعد ما عرفت إنها كانت خدعه من مامتى حبيبتى،بقيت بحس بارتياب كده وشك فى بذر الليمون!ودى كانت حكايتى مع التوتر والخوف ،أعتقد إن اللى زيى التوتر نفسه هيجى له توتر منها!.